Het kostte hem tien jaar om zijn lichaam volledig te transformeren — en nu noemen ze hem een “levende mutant.”
“Veel mensen prijzen me om mijn uiterlijk,” zegt hij. “Maar voor mij gaat het niet om hoe ik eruitzie — het gaat om vrijheid.”
Op slechts 27-jarige leeftijd ziet Niccolò Saverino uit Aprilia, Italië, er helemaal anders uit dan wie dan ook — en precies zo wil hij het ook. In een periode van tien jaar heeft hij zijn lichaam omgevormd tot een levend canvas. Bijna 70% van zijn huid is bedekt met tatoeages, zijn tong is in tweeën gespleten, en kleine subdermale implantaten steken onder zijn huid omhoog als hoorns. Zijn oren en gezicht zijn versierd met piercings en tunnels, elk onderdeel van de kunst die hij elke dag met zich meedraagt.
Niccolò zegt dat deze transformatie geen rebellie is — het is zelfexpressie.
“Ik wil er niet uitzien als iemand anders. Ik volg geen voorbeelden — ik creëer mijn eigen pad. Ik zie kunst, zelfs in wat anderen vreemd vinden.”
Maar zo opvallend anders zijn is niet altijd gemakkelijk. Hij kreeg te maken met oordelen, beledigingen en afwijzing, zowel persoonlijk als online. Toch weigert Niccolò haat hem te definiëren.
“Mensen laten vaak hun gif los omdat ze zich vervelen. Maar dat is hun probleem, niet het mijne. Ik zal negativiteit nooit mijn rust laten verstoren.”
Achter zijn gedurfde uiterlijk schuilt een diep menselijk verhaal — een verhaal van veerkracht, moed en onvoorwaardelijke liefde. De mensen die hem hebben opgevoed, zijn grootouders, staan trots aan zijn zijde. Ze hebben hem vanaf het begin gesteund en herinneren hem eraan dat liefde niet afhangt van uiterlijk.
Ondanks alles stoppen vreemden nog steeds op straat — niet om te oordelen, maar om hem te bedanken voor zijn moed om zichzelf te zijn. Niccolò’s reis herinnert ons eraan dat schoonheid geen eenduidige definitie kent.
Hij veranderde pijn in kunst, oordeel in kracht en verschil in vrijheid.
Of je hem nu schokkend of inspirerend vindt, Niccolò’s verhaal bewijst één ding: het mooiste dat je kunt zijn… is jezelf.
