Het universele verlangen van ouders is om de levensreis van hun kinderen mee te maken, maar voor sommigen wordt deze ervaring tragisch vroegtijdig afgebroken. Oudere ouders, die het ouderschap later in hun leven beginnen, hebben vaak maar een beperkte tijd met hun kinderen, een realiteit die snel voorbij kan zijn. Oudere ouders krijgen bovendien vaak te maken met maatschappelijke oordelen, zoals het voorbeeld van een 66-jarige vrouw die zwanger werd van een tweeling en daarmee grote verbazing binnen haar familie veroorzaakte.
Maria Carmen del Bousada, een gepensioneerde Spaanse vrouw, koesterde een levenslange droom om moeder te worden. Na het overlijden van haar moeder besloot ze deze droom na te jagen, waarbij ze haar onconventionele keuze rechtvaardigde door te zeggen dat de omstandigheden haar hiertoe dwongen. Haar zwangerschap hield ze aanvankelijk geheim, totdat het niet langer mogelijk was dit te verbergen; toen uitte haar familie ongeloof en beschuldigingen van egoïsme.
Om haar doel te bereiken onderging Bousada een in-vitrofertilisatie (IVF) en gaf daarbij een jongere leeftijd op aan een kliniek in Californië. Ze verkocht zelfs haar huis om de behandeling te financieren. In 2006 beviel ze van een tweeling en werd ze op dat moment de oudste moeder ter wereld. Haar vreugde was echter van korte duur: kort na de bevalling werd ze gediagnosticeerd met eierstokkanker, wat het zorgen voor haar pasgeborenen bemoeilijkte. Ondanks haar ziekte bleef ze toegewijd aan haar kinderen en besloot ze haar aandoening niet aan hen te onthullen vanwege hun jonge leeftijd.
Bousada’s tijd als moeder was beperkt; haar hoop een jongere partner te vinden die zou helpen bij de opvoeding van haar kinderen, ging niet in vervulling. In plaats daarvan nam haar familie de zorg op zich. Tragisch genoeg overleed ze in 2009, waarbij ze haar tweeling achterliet. Ze had altijd geloofd dat ze een hoge leeftijd zou bereiken, maar haar leven nam een andere wending.
Haar broer, die aanvankelijk haar beslissing bekritiseerde, nam de verantwoordelijkheid op zich om de tweeling op te voeden en toonde zijn liefde voor hen, ondanks de controverse rond hun geboorte. Een goede vriend bevestigde dat de kinderen gedijen onder de zorg van hun familie. Bousada’s beperkte tijd met haar kinderen was een tragisch gevolg van haar kankerdiagnose. Haar vriend betreurde dat ze niet meer tijd met hen kreeg. In haar laatste interviews bleef Bousada volhouden dat ze geen spijt had van haar beslissing moeder te worden, en het is te hopen dat haar familie haar herinnering levend houdt en haar opmerkelijke verhaal met haar kinderen deelt.
